08: Jean Matthee

31 March, 2017 - 20:00
Minard

 

 

SELECTIE 2017

Een dialoog tussen nieuw audiovisueel werk, oudere of herontdekte films en video’s van kunstenaars en filmmakers die zich bewegen door het uitgestrekte terrein van het bewegend beeld.

_______________

Jean Matthee is geboren in Zuid-Afrika, waar ze deel uitmaakte van een activistisch filmcollectief, tot de geheime dienst hun films in beslag nam. Ze verhuisde naar Londen in 1976 en raakte betrokken bij de London Film-Makers’ Co-operative (LFMC). Daar maakte ze feministische films die de bestaande structuren en betekenisgevers van narratieve en avant-garde cinema in vraag stellen. Ze maakte op eigenzinnige wijze gebruik van de Co-op’s optische printer en contactprinter, en bleef sindsdien werken met een verscheidenheid aan media met een bijzondere interesse voor het ontwrichten van geografieën van dominantie. Haar werk neemt vaak de militante vorm aan van een theoretische performance. Sinds 1976 heeft ze bijna dagelijks Londen doorkruist om deel te nemen aan of te spreken op publieke platforms, presentaties of voorstellingen. Matthees 16mm films bleven grotendeels ongezien gedurende drie decennia tot afgelopen jaar de LFMC’s vijftigste verjaardag werd gevierd. Sindsdien zijn ze vertoond in Tate Modern, Anthology Film Archives en het BFI. Deze unieke vertoning op Courtisane is Matthees eerste solopresentatie in België.

_______________

 

In the presence of Jean Matthee.

Antigone’s Cut

Jean Matthee
,
UK
,
1988
,
16mm
,
11'

Gefragmenteerde gebaren van Marilyn Monroe zijn onttrokken aan de narratieven van de Hollywood-cinema en getransformeerd door middel van een optische printer. “In Monroe’s fascinerende schoonheid, verbonden met de dood en de driften, vind ik de geest terug van de tragische Antigone. De ‘bruiden van de dood’, Marilyn en Antigone, berusten in vervloeking en vernietiging. Is dit de jouissance van destructie, transgressie, opstandigheid of onbevreesde zelfkennis?” (Jean Matthee)

Antigone’s Cut is a double screen 16mm projection.

Neon Queen

Jean Matthee
,
UK
,
1986
,
16mm
,
40'

“Matthee herwerkt een sequentie uit Douglas Sirks Written on the Wind (1956) waarin een vrouw danst op het ritme van wilde jazz en daarmee de dood van haar vader uitlokt. Eerder dan de straf te aanvaarden waartoe deze vrouw (en de zwarte cultuur die de muziek oproept) zal worden veroordeeld door het patriarchale en racistische narratief, versterkt de filmmaker de subversieve dimensie van deze scène door de affectieve kracht van de soundtrack en het bewegende beeld te intensifiëren via variaties in snelheid en licht- en kleurintensiteit. Matthee onthult het vermogen van zowel het beeld-in-transformatie als het vrouwelijke lichaam om voor even de codes te vervormen en te ontsnappen aan herkenbare betekenissen.” (Maud Jacquin)