Deze ruimtelijke thriller balanceert op de delicate grens tussen realiteit en illusie. De favoriete motieven van Lukas Marxt – dorre landschappen, ogenschijnlijk onaangeroerd door mensen, maar tegelijkertijd suggestief apocalyptisch, en subtiele veranderingen in gewaarwording die de observeerder op het verkeerde been zetten – construeren een specifiek verhaal. Met behulp van drone fotografie herschaalt hij het landschap op zo’n manier dat het moeilijk wordt om micro van macro te onderscheiden.

Een mysterieuze rit door het verlaten landschap van het schiereiland Sinaï onder leiding van een groep handeldrijvende bedoeïenen. Habib Allah volgt hen over de grenzen van de militaire controleposten, naar een woestijn die politiek, economisch en historisch van de landkaart valt, een plaats waar deze buitenstaanders in alle stilte hun leven verderzetten. Verhalen, reisroutes, richtingen en verbintenissen worden zo wazig als het statuut van de bedoeïenen zelf, die niet-erkende non-burgers blijven van dit niemandsland.

In het Citadelpark in Gent staat een standbeeld ter ere van de broers Lieven en Jozef van de Velde, beiden koloniale pioniers. Hun portret is in reliëf aangebracht op een rots. Bovenop deze rots staat het beeld van een jongen, Sakala, in 1884 de eerste Congolees die België bezocht. Waar hij in realiteit meteen Frans leerde en westerse kleren droeg, wordt hij hier naakt afgebeeldt. Met deze studie van een vergeten standbeeld deconstrueert Halsberghe de filmische illusie en geeft een kritische analyse van de westerse blik.

Terwijl hij door een hallucinatorische nacht zweeft, ontmoet de kijker een beschadigd afgietsel van De denker, de iconische bronzen sculptuur van Rodin; bomen in Hollywood die als in trance heen en weerbewegen; vuurwerk dat uitbarst boven het Olympische stadion in Berlijn in 1936 en uiteindelijk een Germaanse eik geplant door viervoudig Olympisch goudwinnaar Jesse Owens. In dit historisch-associatieve web versterkt Gaillard de sculpturale textuur van de verleidelijke 3D cinematografie door het loopen van een sample van 9 seconden uit Blackman’s Word en Black Man’s Pride van Alton Ellis, die hij remixte om een ruimtelijk gevoel te verkrijgen.