Vasilyeva beschrijft zichzelf op Onlyfans als een mix tussen de Mona Lisa en een pornoster. Uit geldnood en als overlevingsstrategie experimenteerde Vasilyeva met het delen van haar werk op het online platform. Haar video’s zijn een ironische kijk op seksualiteit en ze speelt met de stereotype mannelijk blik op erotiek en genot. Waar porno als doel heeft plezier te bieden is het werk van Vasilyeva juist ontwrichtend. Spelend met de verwachting en verbeelding van haar publiek keert ze hun bevrediging de rug toe door bijna saaie en niet-erotische clips te delen. In dit programma tonen we drie van deze korte video’s.

Ellen Steinberg demonstreert op genereuze en intieme wijze hoe ze transformeert tot Annie Sprinkle: pornoster, performancekunstenaar en seksuele diva. “It’s fun and it’s easy.”

In haar videoperformance vertolkt Loze een hippe dertiger die voortdurend geanalyseerd, bespioneerd en gelokt wordt door de algoritmes van artificiële intelligentie die commerciële doeleinden dienen. Op een onconventionele en spottende manier stelt de film onze huidige levensstijl vol dating apps, bestelservices en gegevensmakelaars in vraag.

Liggend op een zetel tijdens een therapiesessie deelt een ambigue figuur anekdotes gebaseerd op persoonlijke herinneringen van de kunstenaar die ingaan op de alledaagse discriminatie die ze meemaakt op basis van haar gender, herkomst en haar sociaaleconomische status.

Door middel van digitale manipulatie verandert Vasilyeva zichzelf in een object, dat symbool staat voor maatschappelijk machtsmisbruik. Haar werk brengt aan het licht hoe seksualiteit, religie en raciale normen een blik op het vrouwelijke stuurt. Altar is een collage geïnspireerd door het schilderij De tuin der lusten van Jeroen Bosch en bestaat uit een piramide van champagneglazen die bewoond wordt door een aantal vervreemdende identieke klonen van Vasilyeva zelf. De figuren worden samengebracht met elementen, attributen en quotes uit pornofilms die digitaal zijn bewerkt, geabstraheerd en opnieuw gestructureerd.

De Jong onderzoekt sexcam-platforms en de machtsdynamieken die zich achter het scherm van deze online ruimtes bevinden. In BRB staat de afwezigheid van de sekswerkers centraal. We zien lege ruimtes, huiselijke kamers gevuld met teddyberen, huisdieren en verloren seksspeeltjes. Een chatroom geeft een inkijkje in gesprekken tussen verschillende leden wachtend op de performer, deze zijn vaak grappig, meestal duister en bijna altijd zorgwekkend.