De aanleiding voor Light Reading was de geringe aandacht voor vrouwelijke componisten in de Europese traditie. Het begon als een compositie van tekeningen. Tijdens het filmen van deze tekeningen ontwikkelde zich een orkestratie van noise waarbij de intervallen tussen de lijnen zich registreren als “noten”. De tekeningen werden gefilmd met een rostrum camera, een type camera gebruikt om stilstaande beelden te animeren. De beweging van de lens, naar of weg van de teke- ningen, is hoorbaar. Naargelang de intervallen tussen lijnen nauwer of breder worden, stijgt of valt de toonhoogte van het geluid. Het beeld produceert geluid, meer bepaald is het lijnenspel letterlijk “lichtmuziek”. Bij de vroegste vertonin- gen van Light Music was het niet mogelijk de twee projectoren te synchroniseren. Daarom liep ik van de ene naar de andere om ze, in zekere zin, te dirigeren of in het ritme te houden. Cinema en muziek eisen meestal dat elke voorstelling een herhaling van de vorige is. Light Music, daarentegen, is min of meer verschillend bij elke vertoning. In een specifieke context worden de bezoekers de performers, performend in en ten opzichte van het licht van Light Music. Dit wordt misschien meegenomen, op een mobiele telefoon, als een digitaal document van de toeschouwer als performer. De ver- houding van het publiek tot het werk is radicaal veranderd: geluid staat niet stil, geluid beweegt. (Lis Rhodes)

Light Reading begint in het duister. Een vrouw leest voor uit werk van de Amerikaanse modernistische schrijfster Gertrude Stein. Wanneer de stem stopt, begint een los verhaal vorm te krijgen vanuit een reeks fotocollages, waaronder één van een met bloed bevlekt bed. Zoals in andere van haar films, verkent Rhodes de machtsrelaties van zowel “de grammatica van het kijken als de grammatica van taal.”

Als deel van een onderzoek naar de staat van de drinkwatervoorraden, bezochten Lis Rhodes en Mary Pat Leece in 1985 West Virginia waar de mijnbouw de waterbronnen had vervuild. In kolenstad Raleigh ontmoetten ze Pope Barford die het naast de vernietigende effecten van deze industrie had over een ander belangrijk probleem, dat van de arbeidsmigranten. “Ik vraag me af waarom er slavernij is. Waarom worden mensen vastgehouden tegen hun wil? Zonder de illegalen en de migranten zou hun systeem ineenstorten. Zoals de meeste systemen heeft het een rationele verklaring voor zijn bestaan. Ze hebben die goedkope arbeid nodig. Je moet een reservoir van stille goedkope werkkrachten heb- ben. Een dertigtal jaar geleden waren de boerderijen niet zo groot. De boeren waren wit. Ze waren gewapend.” Er werd een minimum aan foto’s genomen om de migranten niet nog meer in gevaar te brengen.