Eén van de vroeg­ste film­pro­jec­ten van de Cantrills, waar­in ze het kin­der­spel en de work­shops in de Creative Leisure Centres in Brisbane — de plek waar Arthur en Corinne elkaar ont­moet­ten — documenteren. 

Een ande­re film over recre­a­tie en leren, gemaakt tij­dens de vier­ja­ri­ge resi­den­tie van de Cantrills in Londen. Net als Making Window Pictures is Adventure Playground, London sterk beïn­vloed door de opvat­tin­gen van Herbert Read over kin­der­on­der­wijs als zelf­stu­rend, cre­a­tief en vrij. De speel­tuin biedt kin­de­ren een ruim­te waar­in ze de omge­ving zelf kun­nen vor­men en opnieuw kun­nen ver­beel­den vol­gens hun eigen gevoel van spel.

De eer­ste film die de Cantrills maak­ten na hun terug­keer in Australië in 1969. Home Movie: A Day in the Bush is geïn­spi­reerd door hun erva­rin­gen met expe­ri­men­te­le cine­ma in Europa en hun gevoel dat het Australische land­schap cre­a­tief inspi­re­rend kan zijn. Home Movie is zowel een land­schap- als een kin­der­film: het toont hun twee jon­ge zonen ter­wijl ze door een leven­dig Australisch bos­land­schap bewegen.

Een ener­gie­ke, maar zorg­vul­dig gecho­re­o­gra­feer­de en gelaag­de stu­die van de heu­vels, vlak­tes en tui­nen van Canberra. Earth Message drukt een groot sen­ti­ment en opwin­ding voor het land­schap uit door een zwer­vende, dan­sen­de, ​‘calli­gra­fi­sche’ camera.

Een som­be­re en ver­twij­fel­de film, gemaakt na het voor­tij­dig over­lij­den van de dich­ter Charles Buckmaster (1951−72), aan wie de film is opge­dra­gen, en kort voor­dat de Cantrills in 1973 naar de VS ver­huis­den. In tegen­stel­ling tot Earth Message is At Eltham traag en slaap­wan­de­lend, een film waar­bij met ver­moei­de, knip­pe­ren­de ogen een bos­land­schap in Eltham (een bui­ten­wijk van Melbourne) wordt geob­ser­veerd. De film wordt ach­ter­volgd door het gevoel dat ze ​“niet lan­ger als film­ma­kers in Australië kon­den wer­ken” (Corinne Cantrill).

De came­ra richt zich doel­be­wust op de zee, niet op het strand en de zicht­ba­re natuur­scha­de ver­oor­zaakt door zand­mij­nen. De focus op de stem­ming en het wezen van de zee bena­drukt de wens om de natuur en haar kracht te res­pec­te­ren. Verschillende tech­nie­ken wor­den gebruikt om de bewe­ging van de zee, de reflec­tie van licht en de hori­zon steeds opnieuw vast te leg­gen. Ocean at Point Lookout is visu­e­le poë­zie waar­van de muzi­ka­le struc­tuur steunt op stilte.