Sidewalk Stories

14 September, 2022 - 21:30
Cinéma Theresia, Gent

 

Openlucht filmvertoning

Deuren: 21u30
Start: zonsondergang
Inkom: 5 euro / 1 euro (UITPas)
Betalen aan de ingang - enkel cash
Plaatsen zijn beperkt.

Reserveer hier

 

In de binnentuin, toegang via de grote tuin. Bij slecht weer verplaatsen we de vertoning naar binnen. Breng voor je gemak zeker een trui, dekentje of kussen mee. Stoelen worden door ons voorzien. Buitenbar open voor en tijdens de film.

 

Een zomer vol cinema, dankzij CINEMA THERESIA, elke woensdag van 20 juli tot 14 september. Een hele zomer lang kampeert Kuleshov samen met Gentse filmorganisaties in het voormalige slotklooster Theresia! Enkele eeuwen geleden heerste de stilte in het klooster. Een perfecte inspiratie voor een eclectische filmprogramma rond dit thema.

20/07 - Film-Plateau / Kuleshov
27/07 - FilmAtelier (Gezelschap & Vormingsinstituut GPP)
03/08 - PinX / Sphinx Cinema
10/08 - Ciné Mangiare
17/08 - Kinoautomat
24/08 - Art Cinema OFFoff
31/08 - Ciné Rio (de Koer)
07/09 - Kuru
14/09 - Courtisane

Sidewalk Stories

Charles Lane
,
US
,
1989
,
DCP
,
b&w
,
97'

Charles Lane’s fascinerend langspeeldebuut — een herneming van zijn studentenfilm A Place in Time (1977) — is dringend aan herontdekking toe. Lane speelt zelf The Artist, een beschrijving die doet denken aan een meer recente poging tot een moderne stille film. Dit personage van een chaplineske portrettekenaar tracht zich tevergeefs in te passen in de vreemde wereld van de straatkunstenaars. Dat wordt bemoeilijkt wanneer hij de zorg voor een achtergelaten peuter op zich neemt (gespeeld door Lane’s eigen dochtertje Nicole Alaysia). De inspanningen van The Artist om de moeder van het meisje te vinden, lopen steevast in het honderd door de vele excentrieke figuren die zijn pad kruisen. Sidewalk Stories is gefilmd en uitgebracht in hetzelfde jaar als Spike Lee’s Do the Right Thing en biedt een al even krachtige belichaming van de rassen­ en klassen­ scheiding die het straatleven van New York kenmerkt. De versie van Lane focust op het perspectief van de daklozen, dat wordt versterkt door het gebruik van zwartwit en stilte, met uitzondering van de muziek van Marc Marder en de verrassende eindscène. De uitkomst is een vindingrijke en fascinerende poging van een kunstenaar om een stem te geven aan zij die er geen hebben. (Arthur Ryel­-Lindsey)

Charles Lane is a man with a vision. What has to be developed in filmmakers is a sense of who you are, what you want to say, and how you want to say it — a worldview or a perspective that you can express in your own terms.” — Charles Burnett 

In the annals of filmmaking by, about or incidentally peopled with blacks, there does not seem to exist a hero quite like Lane’s. With all the terrible mythology around black people as true bunglers and fools, Lane has created a black hero with true pathos — avoiding all the pathetic traps into which the Steppin Fetchits of the world have fallen. It is an act of great jubilation that Lane has replaced the bulging eye-balls of the frightened negro with the soft humane consciousness of a being whose adventure is life itself. The quest for the meaning of life is as much the black man’s inner quest, foolish, bungling and wise, as it is that of any other human soul.” — Kathleen Collins

 

English spoken, no subtitles

Restored by Cineteca di Bologna at L’Immagine Ritrovata and re-released in 2014.