In samenwerking met STUK, de Onderzoeksgroep Algemene Literatuurwetenschap en Culturele Studies, Lieven Gevaert Centre & het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte (KU Leuven).

Es ist immer Krieg: onheilspellende woorden, ontleend aan dichteres en schrijfster Ingeborg Bachmann, vormen de ondertitel van Annik Leroys laatste film TREMOR. Die zin roept ook een gevoel op dat door al het werk van de Brusselse fotografe en filmmaakster woekert: een gevoel van onverzoenbaarheid, een weigering zich te onderwerpen aan de gewelddaden die onze dagelijkse levens doordringen. Leroys films laten ons voelen hoe geschiedenissen van onderdrukking en onrecht blijven spoken in het heden; hoe hun aanwezigheid niet enkel kan worden waargenomen in de littekens van het fysieke landschap van het hedendaagse Europa, maar ook weergalmt in ontelbare gevallen van geweld en vernietiging die straffeloos aan ons voorbijgaan. Het zijn die nauwelijks waarneembare, dreigende ‘tremoren’ die onze alledaagse levens en interpersoonlijke relaties aanhoudend doordringen, die resoneren doorheen de films, video’s en installaties die Leroy sinds 1980 heeft gemaakt. Maar Ingeborg Bachmann en Annik Leroy bieden weerstand tegen die aanhoudende geschiedenis van oorlog en geweld met een utopisch geloof dat Bachmann heeft verwoord als ‘een dag zal komen’.