In The Diary of a Sky ontplooit zich een atmosferische symfonie van geweld boven Beiroet. Het geeft de beklemmende versmelting weer van het niet-aflatende lawaai van Israëlische militaire vliegtuigen en het gebrom van generatoren bij het uitvallen van de stroom. Dit 45 minuten durende video-essay dompelt kijkers onder in een huiveringwekkende kroniek van hoe de bewapening van het luchtruim het dagelijks leven heeft veranderd, en waar de terreur van de voortdurende luchtaanvallen een onthutsend banale achtergrond begint te vormen.

Lawrence Abu Hamdan is een onafhankelijk onderzoeker of ‘private ear’. Zijn onderzoeken richten zich op geluid en linguïstiek en werden aangedragen als bewijs door het Asylum and Immigration Tribunal van het VK en als verdediging voor organisaties als Amnesty International en Defence for Children International, samen met collega-onderzoekers van Forensic Architecture.

“We feel the air as a material; it’s materialised through the noise of aircraft. I wanted to close the conceptual gap between noise pollution and air pollution because I think something is lost when we separate these conditions out. What this work is trying to do is really take sound seriously as an activation of air. When we smell old diesel smoke emerging from some water supply truck, we are suddenly made aware of what’s going into our lungs, whereas we may not have been before. This is what’s happening with these F-35s and our ears. Through the sounding of the air, the vibration of its particles, the air becomes a volatile compound — of noise, dread, carbon dioxide, monoxide, nitrogen oxide, sulfur dioxide, and all the other toxic emissions of international militarism.” (Lawrence Abu Hamdan)

English subtitles