Afterimage
7 June, 2023 - 22 June, 2023
CINEMATEK, Brussel
Ter gelegenheid van de publicatie van The Afterimage Reader (The Visible Press, 2022) en in samenwerking met CINEMATEK, presenteren we u 12 voorstellingen met films die grotendeels uit de collectie van CINEMATEK komen en die het Britse tijdschrift Afterimage (1970-1987) opnieuw tot leven wekken. Elke voorstelling is verbonden met een nummer van het tijdschrift. De voorstellingen en de expositie met archiefmateriaal werden gecureerd door Mark Webber, die de reader redigeerde, en Simon Field, die de hoofdredacteur was van het tijdschrift. We zijn verheugd hen te verwelkomen, alsook verschillende oud-redacteurs van het tijdschrift die voorstellingen komen inleiden.
Het Britse tijdschrift Afterimage (1970-1987) werd meer dan vijftig jaar geleden opgericht in een tijd die heel erg van de onze verschilt – een tijd van radicale nieuwe richtingen in de internationale cinema en zijn bijhorende manifesten. Doorheen de 13 onregelmatig gepubliceerde nummers, steeds gewijd aan een bepaald thema of een bepaalde filmmaker, was de partijdige positie toegewijd aan de avant-garde, aan een radicale cinema in zowel esthetische als politieke zin, een constante. De vroege nummers promootten politieke cinema zoals die van Godard bij de Dziga Vertov Groep en de films van Straub-Huillet. Ook cruciaal bij het oprichten van het tijdschrift waren de voorbeelden van de zich manifesterende Latijns-Amerikaanse filmmakers die werden gevierd in Julio García Espinosa’s manifest “For an Imperfect Cinema”.
« Niets dat politiek en esthetisch revolutionair was in het domein van het bewegend beeld was Afterimage vreemd, een van die waardevolle tijdschriften waar de wind van de geschiedenis doorheen waaide. » — Nicole Brenez
Het tweede nummer werd gelijktijdig gepubliceerd met het International Underground Film Festival dat in 1970 in Londen plaatsvond, een evenement dat de geest van de legendarische EXPRMNTL-festivals van Knokke verderzette. Het tijdschrift vierde hiermee de ‘underground’ cinema, vooral de New American Cinema van Snow, Sharits en Frampton, bracht een debat over kwesties aangaande de contemporaine experimentele cinema en exploreerde wat Peter Wollen ‘de twee avant-gardes’ zou gaan noemen.
Steeds in het kielzog van nieuwe richtingen binnen de cinema, verkende Afterimage in latere jaren de Engelse onafhankelijke cinema en zijn excentrieke figuren, boog het zich over de vernieuwingen van de meer narratieve cinema van Yvonne Rainer en Raúl Ruiz, het ‘moeilijke geval’ Derek Jarman en uiteindelijk de animatiefantasieën van Jan Švankmajer en de Brothers Quay. Doorheen zijn bestaan zette Afterimage zich in voor de publicatie van teksten, geschriften, scripts en interviews van en met filmmakers, zowel uit de contemporaine als uit de historische avant-garde, zoals Vertov en Epstein. Niet minder belangrijk was de vormgeving van het tijdschrift – geïnspireerd door de nummers van Film Culture die werden vormgegeven door George Maciunas – waarvan we een idee geven doorheen de kleine tentoonstelling in de lobby van CINEMATEK.
Voorstellingen en expositie gecureerd door Mark Webber en Simon Field.
