Ter gelegenheid van het Courtisane Festival zal Sylvain George’s film Qu’ils reposent en révolte (des figures de guerre) voor het eerst live van muzikaal commentaar worden voorzien door jazzgrootheid William Parker (1952, New York). Wereldwijd bejubeld als een van de belangrijkste muzikanten uit de experimentele jazzscene in New York en ver daarbuiten, kan Parker bogen op een imposant curriculum, dat intussen veertig jaar overspant. Hij heeft als meesterlijke bassist en improvisator het podium gedeeld met uiteenlopende muzikanten zoals Alan Silva, Rashid Ali, Cecil Taylor, Peter Brotzmann, Derek Bailey en Hamid Drake; hij speelde in ontelbare wisselende bezettingen, leidde verschillende ensembles en componeerde tal van stukken voor opera, dans en film. Cinema vormt een van de voornaamste peilers van zijn muzikale visie – hij citeert onder andere experimentele filmmakers zoals Bruce Baille, Stan Brakhage en Jonas Mekas als inspiratiebronnen – een visie die al even eclectisch is als geëngageerd. In een van zijn teksten schrijft hij: “Het is de rol van de kunstenaar om politieke, sociale en spirituele revolutie op te wekken. Om ons uit onze slaap te ontwaken en ons te wijzen op onze verplichtingen als mens, om het vuur van menselijk medeleven te doen ontbranden.” Op dit concert zal Parker solo de bas bespelen, wroetend in de muzikale ruimtes tussen strijkstok, vingers en snaren, in een dialoog tussen horen en zien, op zoek naar een pure ervaring van schoonheid en energie. Zoals een toehoorder een van zijn concerten ooit beschreef: “as if his bass were raw wood he was using to light an internal fire”.