Een stadssprookje waarin drie personages een ruimte afbakenen waarin mythe en realiteit constant met elkaar botsen. Syed gebruikt het personage van The Lady of Shallot als het centrale thema van de film. Ze verweeft delen uit het gelijknamige gedicht van Tennyson met haar eigen tekst om te peilen naar gevoelens van isolatie en het verlangen naar verbinding. 

Een huiselijke symfonie vanuit het standpunt van een vrouw; het portret van een grootmoeder, moeder en kind en hun thuis.