Tusalava van Len Lye, een animatiefilm opgebouwd uit vijfduizend tekeningen, is een studie in morfologie. De film demonstreert dat animatiefilm altijd een besmettelijke uitwisseling van zintuigelijke veranderingen op het ‘prelogische’ niveau inhoudt. De muterende cellulaire vormen in de film leiden langzaam tot een enigmatisch scenario waaruit duidelijke vormen ontstaan, gelijkend op een virus dat een lichaam binnendringt. Beïnvloed door aboriginal kunst, is Tusalava een soort primitivistisch werk dat tegelijkertijd in zijn beeldtaal de fundamenteel animistische eigenschappen van zijn medium uitdrukt. (Edwin Carels)

We filmden Shape Shifting vorig jaar in Japan. Het is de cartografie van een specifiek landschap dat gevonden kan worden in verschillende delen van Azië. In Japan wordt het ‘satoyama’ genoemd, wat letterlijk ruimte tussen dorp en berg betekent. Satoyama is een membraan dat ontstaat door uitwisselingen tussen en ontmoetingen van niet-menselijk en menselijk leven. De productiviteit van dit landschap in termen van landbouw en bosbouw is gebaseerd op een toename in biodiversiteit. Hoe meer verschillende biologische soorten en kringlopen van materialen samenwerken, des te stabielere ecosystemen en films er kunnen ontstaan. (Elke Marhöfer & Mikhail Lylov)

Satō Makoto ontdekte de documentairekunst toen hij Minamata (bekend om de grote milieuramp die er plaatsvond) bezocht als student en er meewerkte aan Katori Naotaka’s The Innocent Sea. Terwijl hij door Japan toerde met de film, ontmoette hij mensen die nabij de Agano, de vervuilde rivier in Niigata, woonden en besliste over hen een film te maken. Met een crew van zeven woonde hij drie jaar lang ter plaatse en in 1992 legde hij de laatste hand aan Living on the River Agano, een film die de mensen toont die aan de rivier wonen, die werken in de landbouw en visserij en die kalm de gruwel ondergaan van de verwoesting van de natuur. Nadat ze reeds verschillende begrafenissen van mensen uit deze film hadden bijgewoond, keerde het team tien jaar later terug naar de streek. Memories of Agano, de film die hieruit voortkwam, is een spookachtig gedicht over mensen, velden, verhalen, liederen en gebouwen die in de vergetelheid verdwijnen en over de kracht van beeld en geluid om het verleden te doen herleven.