Umitori speelt zich af op het noordelijke Shimokita dat een “nucleair schiereiland” aan het worden was door de enorme ontwikkeling die het onderging als thuishaven voor het nucleaire schip Mutsu. Tsuchimoto en zijn ploeg concentreer­den zich op de vissers, hun verhalen en de “diefstal van de zee” die werd gepleegd door megaconcerns. Terwijl de vissers van Minamata duidelijke slachtoffers waren van de tragische kwikvergiftiging, werden de vissers van Shimokita de slachtof­fers van een andere aangekondigde tragedie. Tsuchimoto interviewt de zeemannen, waarbij een grote rol is weggelegd voor een toneelacteur en zijn familie die in het bezit is van een boot, en creëert, in lijn met zijn vaste werkwijze, een complexe reflectie over kleine gemeenschappen die bedreigd worden in naam van de “vooruitgang”.

“I thought fishermen were people who were never afraid of the sea. People would laugh at me and say: ‘Even if we do not say it, our fear is growing day by day.’ They know the depth of the sea, the best times to go fishing. Every day they read the colour of the sea, the shape of the waves, read the sky and the clouds, listen to the sound of the wind. Only then are they able to decide if they will go out to sea or not. Such people are always the first ones to suffer a great ordeal in the modern world.” — Tsuchimoto Noriaki

Introduced by Aaron Gerow

Japanese spoken with English soft-titles