Deze film, gemaakt in samenwerking met geluidskunstenaar Maile Colbert, focust op landschapsvorming en betonproductie in het Portugese Arrábida Natural Park. Het park, dat een uitgestrekt gebied van kust, grotten, bergen en bossen beslaat, is bezet met een immense betonfabriek die zich vertakt doorheen het landschap. Door het documenteren van de verscheidene lagen van het bronmateriaal, het bedrijfslichaam en het geconstrueerde landschap, kijkt de film hoe tijd fysiek is vastgelegd in de materie en hoe de moleculaire deeltjes optreden in een circulaire hervorming van het geheel. De film combineert 16mm materiaal dat is gefilmd in het Arrábida gebied met 3D animatie van het topografisch landschap als een egale analoge laag.

Urth ontleent zijn titel aan het Oud Noorse woord dat de vervlochten draden van het lot voorstelt (zoals geciteerd door Timothy Morton in zijn recente boek, Dark Ecology) en handelt over utopieën — vooral de spanning tussen een verlangen naar een geïdealiseerde wereld en de onmogelijkheid van zo’n plaats. Urth is gefilmd in Biosphere 2 in Arizona en vormt een filmische meditatie over ambitieuze experimenten, geconstrueerde omgevingen en toekomstvisies. Een tekst van auteur Mark von Schlegell — voorgelezen als voice-over bij Rivers’ beelden — overweegt wat een poging zoals Biosphere 2 vandaag zou kunnen betekenen voor de relatie tussen mens en natuur.

Heliopolis Heliopolis was de naam van een grootstedelijk simulacrum dat is bedacht als een oefeninstrument voor stadsplanning aan de NoUn School of Architecture in Egypte tijdens de derde eeuw voor Christus. Het is ontworpen door een opstandige priester (wiens naam verloren ging) als een middel om studenten te trainen in het ontwerpen van een revolutionaire stad bedoeld om de oude stad van Heliopolis te overtreffen. De priester en zijn studenten blijken Heliopolis echter nooit te hebben bezocht en baseerden hun model uitsluitend op teksten en onrechtstreekse kennis. Uiteindelijk werd dit een bron van trots binnen de school en beschrijvingen van Heliopolis verwierven een fantastische aard, tegelijk uiterst gedetailleerd en compleet ongeloofwaardig. Heliopolis Heliopolis is een filmische interpretatie van het simulacrum en het hypnotische, trance-opwekkende ritueel dat verbonden is aan het gebruik ervan.