Deze film maakt deel uit van de televisieserie Live, samengesteld door Philippe Grandrieux, opgevat als een reeks van veertien afleveringen die elk bestaan uit één enkele plan sequence van 60 minuten, gefilmd op Hi8 video, zonder aanvullende tekst, klank of postproductie. De bijdrage van Kramer werd opgenomen in Berlijn, de geboorteplaats van zijn vader, op 25 oktober 1990. Gezeten in de badkamer van zijn appartement voert hij een dialoog met beelden van de val van de Berlijnse Muur en de Golfoorlog, en gaat hij de confrontatie aan met zijn eigen bespokingen. “Berlijn heeft veel te maken met dat terugkeren, teruggaan naar mijn vader en een bepaald idee van het familieverleden.”

“They called this TV series Live, and it was offered up with a lot of old­sounding words what came out of the period of ‘Cinéma Verité’ or ‘Direct Cinema.’ Throughout there was the assumption that a camera running continuously can somehow access ‘the real.’ I don’t think that I realize how much I was moving in another direction or for how long. I was, for better or worse, involved in a very complicated dialogue between myself then­and­there in Berlin, and the many dif­ferent connections that I have, inevitably, with Germany. You could say, a dialogue between myself and the reverberation that ‘Germany’ has become."

English spoken

Een poëtische ode die het narratieve kader van een nasporing aanneemt: een detective, Keja Ho K., gaat op zoek naar een fantoom, Robert Kramer. Samen met Stephen Dwoskin, met wie Kramer jarenlang videobrieven uitwisselde, creëert Keja Ho een imaginaire dialoog op basis van beelden uit Kramer’s archief, gevoed door talrijke herinneringen en doordrenkt met alles wat zo nauw aan zijn hart lag: de geste van het delen, de verplichting om na te denken voor onszelf en om nooit onze dromen te verraden.

“Working on I’ll Be Your Eyes, You’ll Be Mine was a way of being with you in the splendor of all the contradictions... it was also my relationship to the world, a reflection on how we work and take a point of view, try to be in the world in our own way. I met a wonderful friend of ours on this trip, Steve Dwoskin. I wanted to tell you how important this sharing with Steve was for me and how amazing it was to enter into the arrangement of ‘parts and pieces’ with him. Feeling this great connection in the work... the world of metaphor and symbolism, sculpting images, working with pixels as pigment, extensions of thought seeping into the computer canvas; amazing minds breaking through boundaries. How can I express how grateful I am to be on this walk, how sweet it has been (and always will be) to have known you and to have benefited so fully from your marvellous gift... Oh, Dad, you gave us so much freedom, and how hard that responsibility is... ”

English spoken