“This film, in the form of a nouba, is dedicated, posthumously, to Hungarian musician Béla Bartók, who had come to a nearly mute Algeria to study its folk music in 1913; and to Yaminai Oudai, known as Zoulikha, who organised a resistance network in the city of Cherchell and its mountains in 1955 and 1956. She was arrested in the mountains when she was in her forties. Her name was subsequently added to the list of the missing. Lila — the protagonist in this film — could be Zoulikha’s daughter. The six other talking women of Chenoua recount fragments of their lives. The Nouba of the Women is their moment. But the Nouba is also the Nouba of the Andalusian music in its particular rhythmic movements.“

La Nouba leent de structuur van de nouba, een vijfdelige traditionele Andalusische muziekvorm, om het verhaal te vertellen van een vrouw die vijftien jaar na de gewelddadige onafhankelijkheidsoorlog terugkeert naar het dorp van haar jeugd. La Nouba des Femmes du Mont Chenoua leest de geschiedenis van haar land in de levensverhalen van vrouwen, wat resulteert in een indringend portret van spreken en zwijgen, herinnering en creatie, en een traditie waar verleden en heden naast elkaar bestaan.

Arabic spoken, English soft-titled

Print courtesy of the Centre Algérien de la Cinématographie