Daphne Oram (1925-2003) was een pionier van de Britse elektronische muziek en medeoprichter van de BBC Radiophonic Workshop in 1958. Ze ontwierp en bouwde een radicaal nieuw opnamemedium: Oramics. Oram gebruikte principes van grafisch of getekend geluid om handgemaakte elektronische muziek te componeren. Toch blijft de visuele aard van haar werk grotendeels ongezien en miskend. Satz bewijst de uitvinder hier hulde met een close-up portret van de Oramics machine, die nu deel is van de collectie van het Science Museum in Londen. De film brengt deze verouderde technologische fantasie even terug tot leven, maakt de visualisering van het getekende geluidsmateriaal mogelijk en herinterpreteert en vertaalt het in nieuwe filmscènes. De soundtrack bevat elektronische muziek, gecomponeerd door Oram en is doorweven met haar voice-over die passages leest uit het eerste ontwerp van haar boek An Individual Note of Music, Sound and Electronics (1971).

Deze film, samen geschreven en ingesproken door Aura Satz en Lis Rhodes, focust op in onbruik gerakende analoge technologie: soundtracks geprint op filmstroken als optisch geluid. De flitsende abstracte en visuele patronen worden geproduceerd door de geluidsstrook: ze zijn een beeld van de stemmen van de kunstenaars, gecodeerd als licht van zowel 16mm mono als 35mm stereo optische geluidscamera’s. De twee stemmen wisselen elkaar af, overlappen, vallen samen en bevragen de synchroniciteit van geluid en beeld.

Dial Tone Drone is een geluidswerk dat gesprekken bevat met de elektronische muziekpioniers en componisten Laurie Spiegel en Pauline Oliveros, en fragmenten van drone composities. Het werk ontplooit het concept van de aangehouden noot of drone in relatie tot de kiestoon en gerelateerde discussies over telefonie, telecommunicatie, elektrische circuits, het connecteren van stemmen en luisteren naar aangehouden noten. Dial Tone Drone is zo gemonteerd dat het zweeft tussen een gesprek en een geluidsdocumentaire of -compositie. Het is een bevraging, articulatie en verkenning van de politieke, conceptuele, meditatieve en muzikale implicaties van de drone.

Na Satz’s vorige films over elektronische componisten en uitvinders, biedt deze kortfilm een intieme kijk in de studio van de Amerikaanse componiste Laurie Spiegel (1945), gekend voor haar elektronische composities en algoritmische compositiesoftware. De film toont ook allerlei muzikale en technologische attributen: van partituren, over DIY-uitvindingen, tot eigenaardige speelgoedverzamelingen. De soundtrack bevat elektronische muziek gecomponeerd door Spiegel en haar voice-over die mijmert over deze muziek en het proces van componeren.

Een korte film over de Argentijnse elektro-akoestische componist Beatriz Ferreyra, een originele pionier van vroege musique concrète in de jaren vijftig en zestig, naast Pierre Schaeffer. Hier bespreekt ze haar opnametechnieken, die ze verwoordt als “sound hunting”, en andere gedachten over geluidsmontage en spatialisering. Met krakende deuren, blaffende honden en regenbooghanden.