SIE (Zij), frame per frame met de hand en uit het hoofd getekend, nodigt de kijkers uit om een persoon te ontmoeten die ze kunnen beschouwen zonder dat zij hun blik ogenschijnlijk kan beantwoorden. In de 70.000 tekeningen die Alexander Schellow in de afgelopen 20 jaar maakte, reconstrueert hij in 105 minuten het gezicht van zijn grootmoeder. Ze werd in 1913 geboren in Königsberg en stierf op 102-jarige leeftijd in Berlijn in een rusthuis voor mensen met dementie. De verstrengelde stromen van herinneren en vergeten vormen een ruimte van immersieve geluiden en beelden. Ze openbaren een onwaarschijnlijk filmisch archief — een plek bewoond door temporaliteiten die zich in uiteenlopende richtingen uitstrekken. Hand in hand met de voortdurend veranderende cartografie van zwarte punten en akoestische sporen, komen op deze manier op het projectiescherm kwesties tot leven over response-ability, zorg, representatie en belichaamde geschiedenis.