In zijn werk onderzoekt de experimentele filmmaker Miko Revereza zijn persoonlijke geschiedenis als persoon zonder papieren die opgroeide in de VS — een zogenaamde Dreamer. Zijn nieuwe film Nowhere Near is een poëtischessayistische film over zijn beslissing om de Verenigde Staten te verlaten en terug te keren naar de Filipijnen. Om de reis naar zijn geboorteland te maken, moet hij zijn familie achterlaten en in ballingschap gaan van het land waar hij is opgegroeid en 26 jaar heeft gewoond.

Revereza’s gesproken vertelling bestaat uit persoonlijke memoires die verschillende locaties met elkaar verbinden. In Los Angeles verzamelde hij dagboekfragmenten in verschillende formaten en uit verschillende periodes, die worden afgewisseld met gesprekken met zijn moeder waarin naar voren komt wat het betekent om staatloos te zijn. De tweede helft van de film volgt zijn terugkeer naar Manila en vervolgens de reis met zijn grootmoeder naar hun voorouderlijk dorp. Ook hier voelt Revereza zich een buitenstaander. Hij wordt er geconfronteerd met koloniale erfenissen die generaties en grenzen overstijgen. In zijn speurtocht naar de oorzaak van een familievloek worden verbanden gelegd tussen het immigratiebeleid van de VS na 9/11 en de bezetting van de Filipijnen door de VS en Spanje.