Michel Giacometti, “de Corsicaan die van Portugal hield”, werd geboren in Ajaccio. In 1959 kwam hij aan in Portugal en ging er nooit meer weg. Dertig jaar lang verzamelde hij muziek, vertellingen, verhalen en poëzie, gezegden en spreuken, recepten uit de populaire geneeskunde en gaf op die manier aan mannen en vrouwen een zekere trots over hun cultuur terug. Deze Corsicaan vond zelf een eiland uit in Portugal en ontdekte tijdens het veiligstellen van de wortels van anderen, die van zichzelf. Via het bewaren van het geheugen van een volk ondernam hij een zoektocht naar de soms mythische wortels die we allemaal diep in onszelf meedragen. Het is op dit terrein dat Polifonias de sporen van zijn tocht tegenkomt, het levende geheugen van de ouderen bevraagt en de alomtegenwoordige levendigheid van de traditionele muziek in Portugal en Corsica weergeeft.

“I made the Giacometti film with Antoine Bonfanti, a sound engineer who had always worked with me since 1978. He was the great engineer of direct sound. Chris Marker, Godard, Marguerite Duras, André Delvaux, Resnais... Bonfanti, who was a Corsican, before arriving in Portugal heard about Giacometti, who was also a Corsican. They struck up a friendship and thanks to that we developed, the three of us, a project that was to be filmed. But Giacometti died before we could start the film. Five years later Antoine and I still wanted to make the film and we finally decided to make Polifonias, which took up Giacometti’s desire to bring together the Corsican and Alentejan cultures. I added to the film a tribute to Michel Giacometti’s own path.” (Pierre-Marie Goulet)

Portuguese spoken, English subtitles
35mm print courtesy of Cinemateca Portuguesa